ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ  

 1η Μαρτίου 2008

ΠΡΟΣ:

τους συνανθρώπους μας

ΘΕΜΑ: Ανοιχτή Επιστολή για την Παγκόσμια Ημέρα Πολιτικής Προστασίας

Η Πολιτική Προστασία συχνά είναι όρος δυσνόητος για τους πολίτες. Άλλοτε της αποδίδονται διαστάσεις μυθικές και άλλοτε αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα.

Στην πραγματικότητα η Πολιτική Προστασία, στο σύγχρονο πολιτισμό μας, αποτελεί το θεσμό «συνένωσης» των δυνάμεων όλων των πολιτών έναντι φυσικών και ανθρωπογενών απειλών ή κινδύνων, που μπορούν  να διαταράξουν  σε καιρό ειρήνης την «κοινωνική λειτουργία».

Το κράτος, από την κεντρική διοίκηση έως την τοπική αυτοδιοίκηση, οφείλει να κερδίσει το στοίχημα της οργάνωσης και ανάπτυξης ενός συμπαγούς συστήματος υπηρεσιών. Στόχος τους είναι να εξασφαλίζουν τη συστηματικότερη προετοιμασία, την αποτελεσματικότερη αντίδραση και την ομαλή και πλήρη αποκατάσταση των συνεπειών των καταστροφών.

Με δεδομένες τις σύγχρονες «μητροπολιτικές» αστικές δομές, ο πολίτης καλείται να αποδεχθεί τις ευθύνες του και να εφαρμόσει καθημερινές πρακτικές ώστε να μειώσει την «ευπάθειά» του, απέναντι στις φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές. Καλείται, μεταξύ άλλων, να:

συμμορφώνεται πλήρως με τους χωροταξικούς και πολεοδομικούς κανόνες

εκπονεί ένα απλό οικογενειακό σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Κάτι τέτοιο πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει ένα σενάριο επικοινωνίας με τα αγαπημένα του πρόσωπα και μια οδό διαφυγής προς έναν ασφαλή και προσυμφωνημένο χώρο συγκέντρωσης

ενημερώνεται διαρκώς και να ενισχύει τη γνώση του, προκειμένου να αντιστέκεται στις σειρήνες της τρομολαγνείας και του πανικού που προκαλούν αυτάρεσκοι «ειδήμονες»

 Αν και θεσμός, η Πολιτική Προστασία, όσο οργανωμένη και να είναι, δεν μπορεί να αντιδράσει και να διαχειριστεί τις συνέπειες μιας καταστροφής, αν τα αντανακλαστικά της κοινωνίας μας δεν στηριχθούν σε κοινές αξίες, κοινές αντιλήψεις και κοινές αναφορές.

Πέραν του σχεδιασμού, προϋπόθεση αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων είναι η

συνειδησιακή συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και κάθε μέλους, αλλά και η εθελοντική αυτοδιάθεση. Η Πολιτεία στηρίζει και βασίζεται στους εθελοντές–πολίτες, ανθρώπους ,οι οποίοι ,την ώρα του κινδύνου, πρόθυμα ξεχνούν το «εγώ» και περνούν στο «εμείς».

Την ώρα της απειλής, κατά τον καθηγητή Δ. Τσάτσο, οι άνθρωποι που δοκιμάζονται, δεν είναι άθροισμα μεμονωμένων πολιτών, αλλά οφείλουν να είναι κοινωνία συνανθρώπων. Έτσι και η αντιμετώπιση μεγάλων κινδύνων γενικότερα, προϋποθέτει τη μετάβαση από τον άνθρωπο στον συνάνθρωπο και από τον πολίτη στον συμπολίτη.

Ως Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας της Ελληνικής Δημοκρατίας αφιερώνω τη σημερινή ημέρα στους συνανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους το καλοκαίρι του 2007 και ζητώ από όλους σας κάθε φορά που μια έκτακτη ανάγκη το επιβάλλει, να αφιερώνουμε 70 λεπτά συνεισφοράς και αλληλεγγύης, όσες και οι ζωές των συνανθρώπων μας που δεν θα λάβουν ποτέ την παρούσα επιστολή μου.

Ο  Γενικός Γραμματέας

 Μαργαρίτης  Μουζάς